Pablo Suárez (2º Bach. D)

tamén recomenda

Memorias dun neno labrego, de Neira Vilas

Ao longo das diferentes historias que se narran, póñense de manifesto tanto os matices culturais da época como os problemas sociais e as desigualdades. Así, no capítulo da morte do padriño de Balbino móstranse os procedementos da misa, o toque de campás ou o loito a gardar que impedía ó rapaz saír a divertirse nas festas do pobo. Mentres que no capitulo no que Balbino lle tira unha pedra ó neno rico do pobo se pon de manifesto o poder dos señores, capaz de deixar sen ingresos a toda unha familia polo conflito entre dous nenos.

O ton da novela é crítico de principio a fin, atacando tanto á relixión coma ós privilexios dos señores da época que controlaban e posuían a liberdade de tódolos seus servos.

Baixo o meu punto de vista, considero esta novela a obra magna da literatura galega, o autor combina as súas vivencias cunha narración envolvente e cargada dunha forte crítica (condicións necesarias para unha boa novela) pero ademais faino desde o punto de vista dun raparigo, algo que resulta moi complexo xa que os pensamentos dos nenos non son iguais que os dos adultos.

En conclusión, recomendo verdadeiramente a lectura desta obra non solo polo dito anteriormente senón tamén como medio para aprender e coñecer máis da sociedade onde viviron os nosos avós e bisavós e a valorar mellor o que temos.